Ήταν αρχές της δεκαετίας του ’20 στην Αθήνα της «διαφορετικότητας» και μια παρέα που σύχναζε στην πλατεία Κυριακού, τη σημερινή πλατεία Βικτωρίας, αποφάσισε να ιδρύσει μια ομάδα ποδοσφαίρου. Καθαρά για χόμπι και από αγάπη στο άθλημα.
Οι εποχές ήταν δύσκολες, αλλά το μεράκι έφτανε και περίσσευε.
Κολομβούνης, Πέτας, Σταθόπουλος, Συνοδινός, Σταματόπουλος, Γλυκοφρύδης ήταν οι πρωτεργάτες της ιδέας που επίσημα υλοποιήθηκε τον Μάιο του 1923. Το βάρος της οργάνωσης έπεσε πάνω στον καθηγητή Μαθηματικών Βαγγέλη Σταμάτη, ο οποίος ήταν ένας από τους κορυφαίους παράγοντες της προπολεμικής περιόδου και βοήθησε με τις γνώσεις του την παρέα της πλατείας Βικτωρίας να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της δημιουργίας μιας νέας ομάδας. Ο Βαγγέλης Σταμάτης ήταν μέλος του Δ.Σ. του Παναθηναϊκού και μαζί με δύο-τρία ακόμη μέλη διαφώνησε και αποχώρησε από τους «πράσινους». Η νέα ομάδα που ιδρύθηκε πήρε το όνομα «Ατρόμητος».
Το ιδρυτικό καταστατικό απέκτησε επίσημη μορφή δύο χρόνια μετά. Το 1924 εγκρίθηκε η δημιουργία του νέου συλλόγου, αλλά η υπογραφή του ιδρυτικού καταστατικού έγινε το 1925. Ο Ατρόμητος έχει τον αριθμό 14 στο μητρώο της ΕΠΟ. Η πρώτη ομάδα που εγράφη στο δυναμικό της ελληνικής ομοσπονδίας ήταν ο Παναθηναϊκός και ακολούθησαν: ΑΕΚ, Απόλλων, Δάφνη, Αθηναϊκός, Αστήρ Ζωγράφου, Γουδί, Ολυμπιάδα (Ορφέας Αιγάλεω), Άρης Πετρούπολης, ΑΟ Παγκρατίου, Ελληνορωσικός, Αρίων Παγκρατίου, Αττικός και Ατρόμητος.
Πρώτος πρόεδρος ήταν ο Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου, ένας ευυπόληπτος γιατρός που καταγόταν από τη Μικρά Ασία και πρώτη έδρα της ομάδας ήταν το γήπεδο του Πανελληνίου στο Πεδίον του Άρεως και αργότερα το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Το 1925, σε μια άλλη περιοχή της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας, στο Περιστέρι, που ακόμη δεν είχε συσταθεί σε δήμο, ιδρύεται ο σύλλογος Ασπίς, από τον οποίο προήλθε ο ποδοσφαιρικός Νέος Αστήρ.
Το 1932 ο Νικόλαος Επίογλου και ο Ιωσήφ Τσουρουκτσόγλου, που κρατούσαν στα χέρια τους τις τύχες της ομάδας του Ατρόμητου, πήραν τη μεγάλη απόφαση. Ο Ατρόμητος έπρεπε να βρει τη δική του έδρα. Η γειτνίαση με τον Παναθηναϊκό δημιουργούσε εμπόδια, καθώς η ομάδα δεν είχε δικούς της φιλάθλους κι έπρεπε να αποκτήσει το δικό της ξεχωριστό κοινό. Η ιδέα τους πήρε σάρκα και οστά.
Ο Ατρόμητος μετακινήθηκε το 1933 στο Περιστέρι που εκείνα τα χρόνια ήταν ένας απέραντος περιστερώνας και το αποκούμπι χιλιάδων προσφύγων, μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Δεν ήταν ούτε καν δήμος. Δήμος έγινε το 1934. Η συγχώνευση έγινε χωρίς μεγάλη δυσκολία. Ατρόμητος Αθηνών και Αστέρας ενώθηκαν εις σάρκα μία. Ο Αστέρας, που ήταν ανεξάρτητο σωματείο, έδωσε το σύμβολό του (το αστέρι) στη φανέλα της νέας ομάδας που δημιουργήθηκε, αλλά και τα χρώματά του, το μπλε και το άσπρο, ενώ ο Ατρόμητος Αθηνών κράτησε το όνομά του. Έτσι δημιουργήθηκε το 1932-33 ο νέος Ατρόμητος Αθηνών, με σήμα το αστέρι, χρώματα το μπλε – άσπρο κι έδρα το Περιστέρι.
Ο Αντώνης Μηγιάκης και ο Υποφάντης ήταν οι πρώτοι προπονητές της νέας ομάδας και ποδοσφαιριστές οι Γκότσης (τερματοφύλακας), Τζουβαλής, Μπανανός, Καγετζής, Λουρής, Φώσκολος, Γεωργίου, αφοί Παπανικολάου, Γιαννόπουλος, Χατζηκάλης, Στίφης κ.ά. Πολλούς τους ξέρουμε μόνο με τα παρατσούκλια τους…..
73 χρόνια μετά…
Εβδομήντα τρία χρόνια μετά ήρθε μια δεύτερη συγχώνευση, για να σημαδέψει για τα καλά την ιστορία του Ατρόμητου. Μια δεύτερη συγχώνευση που έδωσε στην ομάδα νέες προοπτικές και νέα οράματα.
Ο Μάιος του 2005 βρήκε τον Ατρόμητο στη Γ’ Εθνική, με πολλά οικονομικά προβλήματα, που καθιστούσαν το μέλλον του εξαιρετικά αβέβαιο. Θα έπεφτε στη δίνη της Δ’ Εθνικής αν….
Σαν «μάννα εξ ουρανού» και ακολουθώντας τα βήματα του Νίκου Επίογλου και του Ιωσήφ Τσουρουτσόγλου παρουσιάζεται ένας από τους πλέον αξιόπιστους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο επιχειρηματίας Γιώργος Σπανός, ιδιοκτήτης της εταιρείας πετρελαιοειδών «ΕΤΕΚΑ», ο οποίος κάνει τη σοβαρότερη και σπουδαιότερη επενδυτική κίνηση που γίνεται ποτέ στον αθλητισμό του Περιστερίου.
Διαλύει τη Χαλκηδόνα που ήταν μία από τις ομάδες-πρότυπο στην Α’ Εθνική και τη συγχωνεύει με τον Ατρόμητο. Χωρίς όρους. Ξαφνικά και αναπάντεχα ο Ατρόμητος βρέθηκε στα «μεγάλα σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου ύστερα από 24 ολόκληρα χρόνια. Αναπάντεχα, αλλά λυτρωτικά… Έπειτα από συζητήσεις με τον τελευταίο πρόεδρο προ-συγχώνευσης, τον αείμνηστο Τάσο Παπανικόλα, και τον δήμαρχο Περιστερίου, Ανδρέα Παχατουρίδη, ο Γιώργος Σπανός λέει το «ναι» και γίνεται ο νέος και μεγάλος ηγέτης του Ατρόμητου, με στόχο να τον οδηγήσει πολύ ψηλά.
Ο Ατρόμητος κρατάει τα σύμβολά του, τα χρώματά του, την έδρα του και βάζει πλώρη για μεγάλες επιτυχίες. Κάπου εδώ κλείνει ένας πολύ μεγάλος κύκλος της ιστορίας του Ατρόμητου και ξεκινάει ένας καινούργιος…
Αυτός ο κύκλος κλείνει σήμερα 16 χρόνια, σε ημερομηνία που συμπίπτει με τα γενέθλια του Συλλόγου, που γίνεται 98 χρόνων. Αυτή η περίοδος είναι μακράν η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του Ατρόμητου. Σε αυτά τα 16 χρόνια ο Ατρόμητος έχει πλέον εδραιωθεί ως μία από τις ισχυρές και σταθερές δυνάμεις στo ελληνικό ποδόσφαιρο, μετρώντας δύο συμμετοχές σε τελικούς Κυπέλλου (2011, 2012), επτά ευρωπαϊκές εξόδους (2006-07, 2012-13, 2013-14, 2014-15, 2015-16, 2018-19, 2019-20) με νίκες κόντρα σε Άλκμααρ, ΑΪΚ Στοκχόλμης και Ντουνάισκα Στρέντρα, μία φορά έχει τερματίσει στην 3η θέση του πρωταθλήματος (2013) λαο πέντε φορές στην 4η (2012, 2014, 2015, 2018, 2019).
Με την ίδια δύναμη, δίψα και τρέλα συνεχίζουμε για το μέλλον του Ατρόμητου, με κίνητρο το 2023, στη συμπλήρωση των 100 χρόνων, το «Αστέρι» να είναι ακόμα πιο ψηλά.
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΤΡΌΜΗΤΑΡΑ!
